Kendi kendine yetişen ve mor renkte çiçekler açan Ebegümeci bitkisinin yaprakları sebze olarak, çiçekleri de ilaç olarak kullanılır.

YERKEN TUZ KULLANILMAZ

Hemen hemen birçok bölgemizde yetişen bu sağlıklı bitki bahar aylarında mor çiçek açması ile tanınmaktadır. Yaprakları kalsiyum, demir, magnezyum, fosfor, potasyum, selenyum ve sodyum içermektedir. Özellikle sodyum açısından oldukça zengin sayılır. Bu nedenle yemeği ya da salatası hazırlanırken tuz kullanılmaması tavsiye edilir.

Protein ve C vitaminince zengindir. İçeriğindeki malvin ve malvidin dolayısı ile diş etleri için plak önleyici ve ağızdaki bakterilere karşı mükemmel bir prooksidan özelliğe sahiptir. Ağız gargaraları, faranjit ve kronikleşmiş bademcik iltihaplanmasına iyi gelir. Bileşiminde % 10 – 15 müshil yapıcı maddeler olduğundan yumuşaklık verir.

EBEGÜMECİNİN FAYDALARI SAYMAKLA BİTMEZ

Taze yapraklarından hazırlanan lapası çıban ve yaraların ağrısını dindirmede kullanılır.

Akciğerlerde balgam toplanmasında, öksürük ve bronşitte, ses kısıklıklarında, anfizemde faydalıdır.

Ayak şişkinlerinde, kırık ve çıkıklardan ileri gelen şişkinliklerde banyoları çok yararlıdır.

Göz kuruluğu çekenlerde çayı ile pansuman iyi gelir.

Burun kanamasını durdurur. Burun tıkanıklığını giderir.

Mide ve bağırsakların muntazam çalışmasını sağlar. Kabızlığı giderir. Mide bulantısı ve kusmaları önler.

Ateşi düşürüp, vücuda rahatlık verir.

Alerji, ciltte alerjiler sonucu görülen kaşıntılarda bitkinin çayı çok büyük fayda sağlar.

EBEGÜMECİ NASIL KULLANILIR?

Tazesi sebze olarak yeniilir. Kuru yaprakları ve çiçekleri de suda kaynatılmak suretiyle Ebegümeci çayı olarak ya da lapa haline getirilerek haricen kullanılır. Lapa haline getirilip çıbanların, yaraların ya da egzama olan bölgenin üzerine konursa yararı görülür. Kaynatılıp demlendikten sonra ellere ve ayaklara banyo yaptırılırsa yorgunluğu giderir. Gözlere pansuman yapılırsa gözleri dinlendirir. İnce ciltlere de faydalıdır.