Mevlânâ’yı anlaşılması güç sözleriyle etkisi altına alan Şems-i Tebrizi’den, talebeleri ve halk şikâyetçi olmuştu. İşte bu sıralarda yol kenarında önündeki kemiği yiyerek yavrularını besleyen bir köpek gören Mevlânâ, yanındakilere:

-Bu yavrular der, şu koca kemiği yemeye kalksalar, ince dişleri çıtır çıtır kırılır, helak olurlar. Ancak anne güçlü dişleriyle o kocaman kemiği rahatça kırıp yiyerek süte çeviriyor, yavrularına faydalı bir gıda olarak sunuyor.. İşte der, Şems’in sözleri de bana o kemik gibidir. O sözleri ancak ben hazmederim, sizleri o sözlerle ben beslerim. O halde siz Şems’in kemik gibi sözlerine değil, benim süt gibi yorumlarıma kulak verin, o sözleri benden dinleyin!.